Een zomer vol sport, in rechte lijn naar de Norcha Adventure Race!
Eind april, ik kom net thuis van een lange periode skiën in het buitenland. Veel tijd om even te rusten thuis zit er niet in, na enkele dagen thuis zijn, vertrekken we met Team Far al naar een adventure race van 32u in Duitsland, The Harz. Ik heb tot dan toe nog geen meter op mijn fiets gereden. Het zal een dus rekenen zijn op mijn basisconditie, ik heb wel veel getoerskied en af en toe wat gaan lopen, meestal ook op grote hoogte, dus er zal wel iets van conditie zijn, enkel specifieke voorbereiding ontbreekt.
The Harz gaat goed, we eindigen als 8ste, door een navigatie fout op het einde verspelen we zelfs de 5de plaats. Maar we vormen een goed team en in onze euforie in de dagen na de finish besluiten we ons in te schrijven voor de NORCHA, een race van 80u, half september in Portugal.
We hebben dus 4,5 maand om te trainen voor deze race. Maar hoe train je voor een wedstrijd van 80u ? Die lengte kan je zomaar niet trainen. Het enige wat je kan doen is zoveel mogelijk sporten, en af en toe eens een lange training van een 10-tal uren doen.
De zomer is nu zo goed als voorbij en ik heb elke vrije moment dat ik gehad heb, gesport. Ik ben continu bezig geweest. Trailruns, stratenlopen, oriëntatielopen, kajakken, triatlons, mountainbiken, zwemmen, raids,.. Soms goede resultaten, soms slechte, …Maar het resultaat maakte eigenlijk niet veel uit, ik heb naar geen enkele wedstrijd gepiekt, alles was als voorbereiding op de Norcha.
Tussen de trainingen door, was het ook niet veel rusten, ik heb de ganse zomer sportkampen gegeven en was dus overdag ook nog meestal aan het sporten, skiën, snowboarden, surfen of zeilen.
's avonds ging ik wel heel gedisciplineerd op tijd slapen, 9 à 10u slaap heb ik echt nodig om te recupereren en dit tempo vol te houden.
Nu zijn we op minder dan 2 weken voor de start. Fysiek voel ik me wel klaar, ik zou niet weten wat ik nog meer kon trainen. Ik heb het maximum gedaan wat voor mij mogelijk was. Mentaal is het wat vaag. De éne moment ben ik vol vertrouwen en vastberaden de finish te halen. Maar er zijn zeker ook momenten van twijfel. Waar ben ik toch weer aan begonnen? Mijn langste race tot nu toe is 32u, dan moet je één nacht door. Nu moeten we 3 nachten door. Eén nacht gaat bij mij zonder problemen eigenlijk, maar hoe ik ga reageren die tweede en derde nacht? Het is een verrassing tot in de wedstrijd. We hebben wel slaapzakken en bivakzakken mee en zullen de 2de en derde nacht vermoedelijk wel een 2 uurtjes slapen.
De moeilijkheid gaat zijn, de juiste moment kiezen om te rusten. Je bent met een team van 4 en wanneer de éne een dipje heeft, gaat het bij de andere net goed.
Nu ben ik wel van plan niet zomaar op te geven. Twee jaar geleden ben ik ook gestart in deze race en toen hebben we na 27u opgegeven. Ik herinner me nog steeds hoe rot en ellendig dat toen voelde. Dat wil ik zeker geen tweede keer. Ik probeer me nu de laatste week mentaal goed voor te bereiden op de pijn. Je weet dat je spieren en gewrichten allemaal gaan pijn doen, maar dat weet je en daar moet je gewoon door heen. Enkel echte zware blessures kunnen het spel verbrodden.
Op 18 september vertrekken we richting Braga in Portugal, de start is in de late namiddag op donderdag 20 september en 80u later op zondag 23 september laat is de finish. Ik hoop echt dat ik deze finish haal deze keer!
Voor wie zich bij adventure racen niks kan voorstellen, bekijk even dit:
