Coal Mine Trail Run: 1ste
Zondag was het tijd voor de coal mine trail run in Genk. Genk lijkt op het eerste gezicht niet de beste plaats voor een trailrun, maar eens je deze trail eens meegelopen hebt, weet je wel beter!
Voor mij één van de zwaarste, maar zeer mooie trail die ik al gelopen heb. De mijnterhills zijn niet te onderschatten.
Vorig jaar had ik hier een afstand gelopen van 22km, toen was het boven de 30°C. Dit jaar, stond ik aan de start in de regen en voor 33km.
3 ronden van 11km, met in elke ronde 2 terhills waar je over moest. In de eerste ronde ging het me niet zo goed, mijn benen voelde na enkele km's al leeg. Ik kreeg een beetje schrik van wat nog moest komen.
Na de start was het wel gestopt met regenen. Ik kon mijn regenjasje uitdoen en toen ging het iets beter, ik had het zo iets frisser. In ronde 1 had ik steeds in 2de positie gelopen. Bij het begin van ronde 2, kwamen we met 3 vrouwen samen,
ik haalde de eerste bij en de derde kwam ook aansluiten. Bijna gans de 2de ronde bleven we met 3 in elkaars buurt. Maar aan het einde van ronde 2, voelde ik me sterk en plaatste ik een versnelling, ik lostte de twee anderen redelijk eenvoudig.
Ook de eerste km's van ronde 3 gingen heel vlot. Maar toen kwam de man met de hammer rond km 25. Ik moest nog 8km afleggen en nog 2 mijnen over! Het was afzien, regelmatig achteruit kijken om te zien dat er geen dame afkwam die me inhaalde. Een trail loop je eigenlijk niet echt om de plaats, maar vooral als 'beleving' wordt wel eens gezegd. Gedeeltelijk is dat wel waar, maar ik zit zo toch niet helemaal in elkaar. Als ik de kans heb om te winnen, dan wil ik ook echt wel winnen. Winnen geeft gewoon een goed gevoel.
Blijkbaar hadden de dames achter mij ook de man met de hamer tegengekomen, want ze kwamen niet meer in de buurt. Na 33km, had ik aan de eindstreep een 5-tal minuten voorsprong en het afzien maakte snel plaats voor een leuk gevoel!
