Mijn eerste AR overleefd!

Terwijl jullie de nacht van zaterdag op zondag allemaal een uur extra mochten slapen, mocht ik een uur extra langer racen. Ik was bezig aan mijn eerste 24(25) uurs race.

Ik had een had een hele zomer hard getraind, maar er bestaat geen echte handleiding over hoe je je moet voorbereiden op een wedstrijd van 24 uren. Hoe ik de nacht zou overleven en hoe mijn lichaam zou standhouden, bleef op voorhand een vraagteken.

Zaterdagmorgen vertrok ik samen met Tom Mariën richting Bronckhorst in Nederland. Daar aangekomen maakten we de fietsen in orde, at ik nog een bakje spaghetti en gingen we naar de briefing. Op de briefing kregen we de kaart en nog enkele instructies van wat mocht en wat niet.

De uitslag van de wedstrijd wordt bepaald door in volgorde van belang: het aantal etappes afgelegd, het aantal gevonden cp's, het aantal bonus punten (bp's).

Zaterdag om stipt 15u werd de start gegeven. Zondag om 15u moesten we terug binnen zijn. We moesten ons al direct opsplitsen. We kregen een kaart te zien op een scherm (in spiegelbeeld om het leuk te maken). Eén van ons moest de coördinaten gaan halen van het eerste checkpoint (CP), de andere moest de knipkaart gaan halen. Eens terug samen in de zaal, werd het punt snel uitgetekend op de kaart en hup vertrekken! De eerste etappe was met de fiets. Tom is een sterke fietser en ik niet, om dat op te lossen, haak ik in bij Tom en zo rijden we samen. Ik deed mijn uiterste best en mijn hartslag ging eigenlijk al veel te hoog in dat eerste uur! Ook Tom spaarde zich niet echt bij de start en trok goed door met de fiets.

Aangekomen op punt één, moesten we een heuvel omhoog lopen en daar vonden we 8 halve coördinaten. Terug de fiets op en naar punt 2. Daar vonden we de andere helft van de coördinaten.

Het volgende punt was een wisselzone. Hier moesten we de coördinaten die we verzameld hadden in etappe 1, uittekenen op de kaart en die al lopend gaan zoeken. In deze etappe had ik last van steken, waarschijnlijk door de snelle start met de fiets. Maar we slaagden er wel in alle cp's te halen. Etappe 3 was terug op de fiets, en nu moesten we beginnen rekening houden met een tijdslimiet. Aan etappe 4, het kano varen, moest je ten laatste om 18u beginnen of je werd verplicht deze etappe over te slaan. We lieten bij het fietsen enkele cp's liggen en kwamen net enkele minuten voor de limiet binnen. We begonnen aan 12km kano. Onderweg moesten we een aantal keren de kano uit het water halen en er weer terug in om voorbij kleine waterkeringen te geraken. We vonden alle cp's in deze etappe. Ondertussen was het al goed donker geworden. Etappe 5 werd opnieuw lopen. De eerste cp's van deze etappe gingen vlot, maar toen kwam er een eerste hapering, we verspilden een klein beetje tijd bij het zoeken naar een cp. Maar al bij al viel het nog mee. Wel kregen we beiden een beetje een klop, we waren snel gestart tijdens de eerste etappe's en dat waren we nu aan het betalen. We kwamen als laatste aan in de volgende wisselzone. Nu veel zegt dat niet, want je weet niet welke teams al een etappe overgeslagen hebben of misschien meer cp's laten liggen hebben.

Voor we aan etappe 6 begonnen, kregen we nog een bonus opdracht, boogschieten. Zo midden in de nacht zie je toch iets minder goed, maar we slaagden er toch in 2 van de 3 pijlen goed te schieten en verdienden zo wat extra bonus punten. Voor etappe 6 stonden onze fietsen weer klaar. In het midden van de nacht fietsten we in het rond op zoek naar cp's. Hoe later het werd, hoe minder actie er was op straat. Ergens in de bossen stond nog een auto aan de kant, waarin er nog wel wat actie was. Zij hadden niet gerekend op de verschillende teams die daar één voor één passeerden.

Bij het volgende wisselpunt, gingen we over naar run-step. Eén van ons moest lopen, de andere ernaast met de step. Zolang we op asfalt waren, bolde de step lekker en kon je daar even op recupereren. Maar natuurlijk sturen ze je af en toe de bos in met dat ding, en dan was het ook goed duwen. We wisselden continu af en probeerden het tempo constant te houden. Deze etappe was normaal 31km lang, maar we besloten hier een gedeelte van de cp's te laten liggen en het zo een stuk in te korten. Een goede tactische beslissing denk ik. Na de step was er nog een etappe, run- bike. Opnieuw moest er dus telkens iemand lopen, de ander op de fiets. We bleven elkaar regelmatig afwisselen en verzamelden redelijk wat cp's. Etappe 9 werd weer lopen, in het centrum van Bronckhorst. We kregen enkel de coördinaat van het eerste cp. Daar vond je dan de coördinaat van het volgende cp enzo verder van punt naar punt. We werden van links naar rechts en weer terug gestuurd in dat dorp. We hielden het een aantal cp's goed vol, maar toen begon het echt te frustreren dat je van hier naar daar werd gestuurd en weer terug! Het breekt je mentaal en dan begin je fysiek ook overal pijn te krijgen. Ik had het moeilijk op het einde van deze etappe. Ondertussen was het wel licht geworden en kwam er terug wat leven op straat. We begonnen aan etappe 10, terug op de fiets. We moesten opnieuw rekening houden met een tijdslimiet. Etappe 11 was kano en daar mocht je enkel aan beginnen tussen 7u30 een 11u. Het fietsen ging redelijk. Tom had het tijdens de nacht even moeilijk gehad, maar begon er volledig door te komen. Met mij aan het sleeptouw, gaf hij weer goed gas. Voor we aan de kano begonnen, kregen we de kans om een bonus punt te pakken. Er stond daar een mooie toren van 40m hoog. Eén iemand van het team moest er verplicht in, deed je het allebei, dan verdiende je een bonus punt. Ik en Tom hadden hier geen enkel probleem mee, we klommen naar boven en rappelden zeer vlot naar beneden. Een bonus punt was binnen. Daarna begonnen we aan onze tweede etappe kano varen, opnieuw zo'n 12km. De eerste kano etappe was voor mij best meegevallen, maar deze tweede was echt zwaar. Gelukkig moesten we deze keer maar 1 keer de boot uit het water halen om voorbij een sluis te geraken. Want in en uit de boot stappen (kruipen) ging niet zo vlot meer. De benen stijven helemaal op als je zo een tijdje stilzit in de kano! Als extraatje moesten we na het kano varen nog even naar het dak van één van de hoogste gebouwen daar in de omtrek. En nee niet met de lift, maar via een ijzeren draaitrapje! Boven op dit gebouw lag een verplichte cp. Terug beneden begon de voorlaatste etappe, lopen! Voor mij zou dit de zwaarste etappe worden, ik was zo stijf en stram en was amper nog in staat te lopen. We deden een groot deel wandelend. Tom moest me letterlijk vooruit sleuren. Omdat het lopen zo slecht ging bij mij, besloten we hier slechts 2 cp's te nemen en de rest van de tijd in de laatste etappe te steken. We zaten op 1u30 van het einde en fietsen ging me iets beter af. Tijdens deze laatste etappe fietsen gaven we allebei nog alles. We slaagden erin om nog redelijk wat cp's te halen en kwamen om 14u48 aan de finish! We hadden dus nog 12 minuten over. Maar per minuut dat je te laat binnen bent, wordt er 1 cp punt afgetrokken. Dus beter iets te vroeg dan te laat! Ik was compleet kapot aan de finish, maar dolblij dat ik het 25uur volgehouden had!

Naar het resultaat was het gissen. Je hebt geen idee van wat de andere teams gedaan hebben. Daarvoor was het wachten tot de uitslag online kwam te staan. Tijdens de wedstrijd waren Tom en ik erover bezig geweest, waar we wilden eindigen. Top 10 overall en top 3 bij de gemengde teams zou heel mooi zijn, zeiden we toen. Toen we gefinished waren, geloofde ik hier niet echt in, er waren toch een aantal etappes geweest, waar we redelijk wat punten hadden overgeslagen. Ik hoorde ook de andere dames in de douches vertellen over hoe goed het bij hun ging en wat ze allemaal gedaan hadden. Ik dacht: daar maken we geen schijn van kans tegen. Tot de uitslag online kwam! We eindigden uiteindelijk 7de team overall en 2de gemengd team. Eigenlijk best een super resultaat voor mijn allereerste AR. Als we nog 2 cp's extra hadden gehaald, waren we zelfs in de top 5 geraakt! Maar daarmee hebben we dan een doel voor de volgende keer!

Bedankt aan Tom om me door mijn eerste AR te begeleiden/trekken/sleuren!

Hieronder een kort filmpje met enkele beelden van tijdens de race. Veel is het niet, want je hebt tijdens de race niet echt tijd om met filmen bezig te zijn. Het cameraatje hing op de schouderstrap van mijn rugzak.