Mokkatlon

Zondag stond ik aan de start van de Mokkatlon. Een wedstrijd over 2km kayak, 12km mountainbiken en dan 4km lopen. Geen grote afstanden, dus een intensief wedstrijdje! Ik sukkelde de ganse week al met een snotvalling en wist dat ik niet 100% in vorm zat. Maar de motivatie was er wel, ik had er goesting in. Vorig jaar werd ik hier 1ste bij de veteranen en 3de overall. Ik wou dat op zijn minst herhalen dit jaar.

Het kayakken ging goed, ik had een goede start en kon stand houden met de eerste dame. Die kwam enkele seconden voor mij uit het water, maar ik begon toch als eerste met mountainbiken, ik had dus een snelle wissel gedaan! Maar mtb is nu niet mijn sterkste punt en ik had een raar gevoel in mijn benen. In de kayak zit je gewoon stil en koelen je benen erg af. Om dan direct volle bak te beginnen fietsen, ging me niet goed af. Ik moest effe warm draaien. Pas in de 3de en laatste ronde van het mountainbiken, voelde ik me warm. Ik wou eigenlijk versnellen om de schade te beperken, want de eerste dame was me terug voorbij gegaan. En de derde hing vlak achter mij. Maar mijn motor wilde niet mee. Ik kreeg met mijn verstopte neus gewoon niet genoeg zuurstof binnen. En dat speelde me bij het lopen ook parten. Normaal is het loopgedeelte mijn beste onderdeel. Maar deze keer was het afzien. De dame die achter mij hing paseerde me, zodat ik derde kwam te liggen. Ik pikte aan bij haar en kon dat voor 3km volhouden. Mijn doel was dan om te versnellen, nomaal lukt me dat. Maar deze keer was het omgekeerd en storte ik de laatste km helemaal in. Ik zag de dames op plaats 1 en 2 op 50m voor mij lopen en ik geraakte er gewoon niet naar toe. Ik had geen spierpijn ofzo, ik kreeg gewoon niet genoeg lucht. Ik denk als ik geen valling had gehad, dat ik er gemakkelijk over was gegaan. Maar ik moest opnieuw tevreden zijn met de derde plaats, net zoals vorig jaar. In de categorie +35 was ik wel de snelste, dus had ik dezelfde resultaten als vorig jaar!