Marathon van Kasterlee

Gisteren liep ik de marathon in Kasterlee, dat is een natuurmarathon, er wordt dan vooral off-road gelopen en in de bossen. Er was redelijk wat modder onderweg en er zaten ook enkele pittige hellingen in, dus snelle tijden kan je niet direct halen. Het was voor mij ook niet echt de bedoeling om een tijd te lopen, ik liep deze marathon vooral als training op de Hel van Kasterlee, een cross duathlon in december.

Met de regen hadden we een beetje geluk, het regende voor de start en het regende nadien, maar tijdens de wedstrijd bleef het beperkt tot enkele druppeltjes.

Het parcours bestond uit 2 rondes van 21km, het eerste gedeelte was veel over landwegen tussen de velden, hier had de wind vrij spel! Het tweede gedeelte van de ronde was meer tussen de bossen, daar zat je goed beschut tegen de wind, maar maakte de modder en de hellingen het zwaar.

In de eerste ronde startte ik rustig, er liep me redelijk wat volk voorbij, maar het overgrote deel liep de halve marathon, dus laat ze maar gaan, dacht ik. In de eerste 2 kilometer, was het wat wringen en was er soms zelfs een kleine opstropping door de vele lopers. Ik probeerde me er niet aan te ergeren, het is maar een training. Maar in wedstrijden waar ik echt voor een tijd ga, kan ik me aan zo'n dingen wel wat opjagen. Enkele kilometers verder waren de vele lopers dan weer een voordeel. In de open velden, kon ik me rustig achter een groepje zetten en zo uit de wind blijven.

Na de eerste ronde ging het nog vlot, ik had rustig gelopen en kwam door op 2u10min.

Tussen km 21 en 30 had ik het plan mijn tempo een klein beetje op te trekken. Maar dat ging niet zoals gepland. Het grootste deel van de deelnemers liep de halve marathon en waren dus na de eerste ronde gefinisht. Zo kwam ik dus alleen te lopen, voor mij zag ik zo om de 50m een eenzame loper. Hierdoor had ik in de tweede ronde veel meer last van de wind. In de eerste ronde had ik die zo goed als niet gevoeld, nu kreeg ik zware windstoten van voor te verduren. Ik kreeg mijn tempo niet omhoog en was al blij als ik gewoon mijn tempo kon aanhouden. De vermoeidheid en enkele pijntjes in de benen begon op te komen. Toch haalde ik beetje bij beetje enkele lopers in. En dat geeft altijd een goed gevoel. De laatste 10km waren terug in de bossen en ik had geen last meer van de wind. Ik voelde me best goed en kende geen tempo verval, ik begon wat te rekenen en besefte dat ik een negatif split zou kunnen lopen (dwz, tweede helft sneller dan de eerst). In de laatste kilometers kon ik nog gemakkelijk mijn tempo optrekken en ik haalde de ene na de andere loper in. Ik finishte in 4u19 en had dus de 2de ronde een minuut sneller gelopen als de eerste!

Dit was trouwens ook mijn beste tijd op de marathon. Volgend jaar op een stadsmarathon zal ik nog eens voor die 4-uur grens gaan! (zie blog: marathon Duisburg )

Eigenlijk dus een zeer geslaagde training. Zonder al te veel af te zien, loop ik mijn beste tijd.

Ook vandaag, the day after, voelen de benen redelijk goed. Ik ga dus vlot recupereren en kan dan nog even verder trainen naar het hoofddoel: de Hel Van Kasterlee. Dat is een crossduathlon op 17 december, het begint met 15km lopen, dan 117km mountainbiken en eindigt met 30km lopen. Maw een marathon lopen en tussenin even wat mountainbiken :)

De weersomstandigheden zullen daar veel bepalen. Kou, regen, modder, wind, sneeuw,...er is vanalles wat de wedstrijd loodzwaar kan maken.

Ik had dan ook heel lang getwijfeld of ik me hier voor zou inschrijven, ik weet niet of ik eigenlijk al wel klaar ben voor zulke dingen. Maar ik kreeg die wedstrijd maar niet uit mijn hoofd, en de enige manier om te weten of je het kan of niet, is het te proberen! Nog 4 weken te gaan!