Dit was wat ik miste!
Afgelopen week was ik in Val Thorens op het Poederbaas Freeride Festival. Het werd een topweek. De zon was de ganse week van de partij, 's morgens was de sneeuw buiten piste nog wel wat aangevrozen, maar in de namiddag werd het wat pap en plezant om in te skiën. Belgische en Nederlandse freeskiërs verenigden zich en samen hadden we veel plezier.
Op donderdag en vrijdag, was het wedstrijd. Voor mij waren het 2 wedstrijden in één, énerzijds de Poederbaas Freeride competitie en anderzijds het Belgisch Kampioenschap. Op donderdag werden de kwalificaties gehouden, de eerste 3 dames gingen door naar de finale. Mijn kwalificatie run ging goed. Ik nam geen al te grote risico's, probeerde vlot door te skiën en hier en daar een cliff dropje in mijn run te steken. Ik kon mijn run perfect skiën zoals ik hem op voorhand in gedachte had. Ik plaatste me als twee voor de finale, achter de Nederlandse Tijn Vuijk. Ik stond voorlopig wel als eerste Belgische. Als derde ging Kristien Maris door naar de finale, zij zou mijn tegenstandster worden in de finale voor de Belgische titel.
De finale op vrijdag was op een andere flank. 's morgens kregen we een uur de tijd om de flank te bestuderen van onder uit. Dan moesten we naar boven aan de start en kwam het er op aan je gekozen lijn terug te vinden. Ik deed mijn best en vond een redelijke lijn, jammer genoeg kwam ik na mijn tweede cliffdrop even ten val en dat koste me de nodige punten. Ook onderaan in mijn run vergiste ik me van drop. Kristien Maris skiede een propere run, met iets minder risico, maar zonder fouten. Daarmee pakte ze de Belgische titel en moest ik tevreden zijn met de tweede plaats.
In de ranking van de poederbaas competitie stond er geen maat op Tijn Vuijk, zij skiede echt top, met grote cliff drops en ze won dik verdiend!
De eerste uren na de wedstrijd was ik zwaar teleurgesteld, ik hou echt niet van verliezen. Ik was naar deze wedstrijd gekomen om die Belgische titel te winnen en dat was nu mislukt. Maar ondertussen zijn we al enkele dagen later en heb ik me er al over gezet. Ik weet dat ik zelf de fout heb gemaakt en daar valt niks meer aan te doen. Ik heb tijdens de twee wedstrijddagen spanning gevoeld, blijdschap na de kwalificaties, teleurstelling na de finale. En net die emoties van een wedstrijd was wat ik het laatste jaar miste. In mijn vorige blog vertelde ik al hoe ik wedstrijden mis, en dat heb ik hier deze week wel terug gevonden, dus ook al speel ik deze week mijn Belgische titel kwijt, ik heb echt genoten van deze wedstrijd!
In onderstaande videoblog kan je mijn beide runs bekijken:
